Als ik even de kans krijg dan loop ik met een rugzakje over de mooiste trailroutes van Nederland. Natuurlijk loop ik ook graag af en toe een snelle baanwedstrijd, 3000m zo hard mogelijk over het tartan rennen. Of over het asfalt van een grote stad, een marathon met veel publiek en snelle Oost-Afrikanen. Maar over de smalle, onverharde paden, door bos of duin, want dat is traillopen, daar ligt mijn grootste passie als hardloper.
Traillopen is hot, zo lijkt het wel. Overal worden ineens trailwedstrijden georganiseerd, speciale websites richten zich enkel en alleen op het traillopen, de sportmerken komen met speciale trailschoenen en –kleding.
Ik schreef hierboven al, trailrunning is lopen over de smalle, onverharde paden door de natuur. Single-tracks worden de smalle paden genoemd, paadjes waar je elkaar niet of nauwelijks kan passeren. Waar boomstronken, keien en andere oneffenheden je dwingen om op te letten. Met een beetje geluk mag je zelfs een beekje door.
Hoogteverschillen maken dat je je ritme steeds moet aanpassen. Al zijn hoogteverschillen niet een voorwaarden voor een mooie trail. Maar het maakt het wel leuker en je hoeft echt niet naar het buitenland voor mooie trailparcours met hoogteverschil. In Zuid-Limburg kan je je in de Dutch Mountains prima uitleven! Maar vergis je niet, ook de duingebieden van bijvoorbeeld Schoorl en Westerschouwen zijn geweldige plekken om veel te klimmen en te dalen. We kennen in Nederland diverse gebieden waar de IJstijd wat heuveltjes heeft gecreëerd. Het zijn geen bergen, maar de klimmetjes zijn vaak best gemeen. En laten ze nu ook vaak in natuurgebieden liggen als de Sallandse Heuvelrug, de Hoge Veluwe en het Bergherbos in Montferland.
Zelf loop ik geregeld op de Skiheuvel, een voormalige vuilnisbelt, in Bergschenhoek, aan de noordgrens van Rotterdam. De ruim zeven kilometer lange mountainbikeroute die daar uitgezet is mag best gezien worden als een pittig en bovenal technisch lastige trail.
Maar dat zonder hoogteverschillen ook prima gelopen kan worden ondervond ik onlangs in de Loonse en Drunense Duinen. Daar ligt een moutainbikeroute van ruim twintig kilometer. Veel zand, vaak wenden en keren en prachtige uitzichten over het natuurgebied.
Wel goed opletten voor mountainbikers, het is tenslotte een route voor de fietsers maar mijn ervaring leert dat als je goed luistert je de fietsers hoort aankomen en makkelijk een stapje op zij kan gaan. Schat wel een beetje in of de fietsers op het stukje van het parcours waarop je loopt niet heel snel kunnen gaan. Op de snelle stukken moet je extra waakzaam zijn want ook de fietser is geconcentreerd bezig op het parcours en verwacht niet ineens een langzame loper. Het is dus erg onverstandig om met muziek op te lopen. Maar ja, wie loopt er nu met muziek op in de oren in een natuurgebied!
En vergeet niet dat afval niet thuis hoort in een natuurgebied. Flesjes en verpakkingen van gelletjes en dergelijke gooi je niet in de struiken! Maar de echte hardlopers onder ons gooien sowieso hun rommel niet op straat, laat staan in onze natuurgebieden.
Wie de kans heeft om een trail in het buitenland te doen moet die zeker niet laten liggen. In de Ardennen, in Franse, Spaanse of Italiaanse bergen, overal zijn trails te lopen.
Gewoon eens informeren naar de wandelpaden, of een plattegrond van de omgeving kopen en lopen maar. Maar niet alleen berggebieden als de Alpen, de Pyreneeën of de Dolomieten zijn geweldig voor een mooie trail, ook de heuvels in Engeland, Wales, Schotland en Ierland zijn uitdagend. Zeker gezien de looptraditie in Groot-Brittannië, waar trailrunning in een hoog aanzien staat.
Trainen op de trail is voor elke loopdiscipline erg goed, maar als je geregeld de onverharde paden zoekt en een beetje competitief bent ingesteld dan is het erg leuk om eens een trailwedstrijd te lopen. De laatste twee jaar schieten de wedstrijden ook in Nederland als paddenstoelen de grond uit. Een mooi overzicht van wedstrijden is te vinden op de kalender van het trailplatform van Nederland, MudSweatTrails.
Lees ook deel 2: schoenen en kleding
Dit artikel is geschreven voor Prorun en gepubliceerd op 1 juni 2012