Drie jaar nadat Cees Verhoef in Ahoy het officieuze wereldrecord op 2.40.37,8 zette was het in 1978 de beurt aan Steef Kijne om een aanval te wagen. Ik sprak Steef in Kralingse Veer, het stukje Rotterdam tussen de Brienenoordbrug en Capelle aan den IJssel. “Ik was gebiologeerd door de prestatie van Cees Verhoef, een mooie loper. Ik wilde dit ook.” Op de houten baan van Ahoy stond een stippellijn die de ronde van 192 meter en 22 centimeter markeerde. “In elke bocht stond een jurylid”, zegt Steef Kijne, “om te controleren of ik niet over de stippellijn ging.” Een record kan je alleen lopen in een wedstrijd dus liepen er nog vier lopers mee. De meeste steun kreeg Kijne van de boomlange Jan Kaat. Drinken deed hij amper tijdens de marathon. Als sportvoeding werd vlak voor de start een theelepel honing genomen. Pas een ronde of tien voor het einde nam Kijne wat te drinken. “Toen had ik al een shirt uitgetrokken. Ik had er twee aan, beide kurkdroog, ik zweette amper.” Om de marathonafstand af te leggen moest hij 219 ronden lopen. De eerste ronden gingen te snel. “Elke keer hoorde ik Bertus Veldhoven, mijn trainer, roepen dat het […]
Lees verderHet wereldrecord indoormarathon van Steef Kijne
Herstel marathon is meer dan spierpijn
Komend weekend staan er weer duizenden hardlopers aan de start van de Rotterdamse marathon. Velen met het doel om enkel uit te lopen, anderen weer om een zo’n goed mogelijke tijd neer te zetten. Op de finishstreep hoor je na een marathon als deze vaak, “zo, dit doe ik dus nooit meer”. De praktijk wijst echter uit dat als de eerste biertjes na de finish zijn genuttigd dat de plannen voor een volgende alweer gemaakt gaan worden. En als het herstel in de week na de marathon een beetje vlot verloopt dan kan het zomaar zijn dat men al een marathon uitzoekt die nog geen zes weken later wordt georganiseerd. Is dat slim? Topatleten lopen slechts enkele marathons per jaar. Ook de Ethiopische en Keniaanse atleten, die afhankelijk zijn van het prijzengeld voor hun levensonderhoud en toekomst, lopen er maar een paar per jaar. Verschillende processen verschillend herstel Het herstellen van de marathon loopt over verschillende schijven. Elk proces in het lichaam van de loper herstelt in een ander tempo. Spierpijn kennen we allemaal wel, de dag na de marathon lijkt het mee te vallen, maar 48 uur na de finish is het heftiger dan verwacht. Trap af lopen is […]
Lees verderArie Vosbergen
Om even over elven fietst Arie Vosbergen de straat uit. Op het Oostplein is het al druk. De kerk komt net uit en dan is het altijd opletten, voor je het weet zit je met je voorwiel klem tussen de tramrails. Het zou niet de eerste keer zijn dat Arie vlak voor een belangrijke marathonloop op de kinderkopjes van de Goudsche Singel komt te liggen. De kortste weg naar het Exercitieterrein is rechtsaf langs sigarenhandel van Sillevoldt en Horstink over de Boezemsingel. Maar Arie heeft zijn verloofde Maria beloofd haar op te halen. Het kribbelt, weer een marathon voor Arie. Hij waant zich Johnny Hayes, de Amerikaan die de dramatische Olympische marathon van Londen won. Die 24ste juli in Londen staat hem nog scherp op zijn netvlies. Met open mond had Arie al door Londen gewandeld samen met zijn clubgenoten Willem Wakker, Wim Braams en de oude Büff. Wat een drukte, overal koetsen, overal mensen. Dan is Rotterdam toch een dorp. De start werd verplaatst naar de andere kant van het paleis omdat één van de prinsjes ziek was. Het zou toch wat zijn als Prins Hendrik met de kleine Juliana dadelijk op het Schuttersveld zou staan! Arie vond het […]
Lees verder“Lichamelijk kan ik het tempo wel aan, alleen geestelijk niet.” Dat was toch wel de mooiste uitspraak van de training van vanmorgen. Persoonlijk heb ik het meestal andersom, ik droom geregeld dat ik samen met Haile Gebrselassie zij aan zij de Coolsingel opdraai. Maar ja, geestelijk kan ik dat wel aan. Echter lichamelijk wil het nog niet lukken… Ik mocht samen met Henk P de “zevenentwintig minuten groep” voorlopen. Die 27 staat voor de tijd die we over vijf kilometer lopen gedurende de 25 km training. Henk doet dit al jaren met gemak. Nu mocht ik met hem mee, gehuld in een geel veiligheidshesje met in grote cijfers 27 op mijn borst en rug. De bovenstaande uitspraak kwam van een loper in onze groep. Deze meneer moest er na vier (!) kilometer al bijna af. Het tempo lag voor hem iets te hoog. Ik kreeg een seintje van een van de begeleidende fietsers dat een loper het moeilijk had. Ik liet mij afzakken naar de staart van de groep en knoopte een praatje aan met de twee laatste lopers. Eentje wilde binnenkort een marathon lopen. Het liefst zo rond de vier uur. Nu heb ik op deze plaats al geregeld […]
Lees verderEén van de meest markante marathonkampioenen die Nederland heeft gekend was Pleun van Leenen van het Rotterdamse D.O.S. Pleun van Leenen debuteerde op 25e jarige leeftijd in de marathon van Rotterdam op 12 september 1926. In tegenstelling tot de vorige edities liep men niet naar Gouda maar naar Delft. Nadat de leider in de wedstrijd, Cramer, door een valpartij in Delft moest opgeven liep Pleun van Leenen aan kop met zijn clubgenoot Kemp, O.D.I. loper Hoogeveen en de Delftenaar Vrijmoet. De jonge Kemp liep al snel na het verlaten van Delft uit en won met ruime voorsprong deze vierde Rotterdamse marathon. Van Leenen werd in zijn eerste marathon derde, met acht minuten achterstand op Kemp. Van Leenen klokte op de Wielerbaan 3.15.05. Een jaar later werd Van Leenen tweede in de marathon van Amsterdam. Deze keer was een andere clubgenoot van, Teun Sprong, hem te snel af. Van Leenen had een zware baan in de bouw. Elke dag om vijf uur ging de wekker. En na het werk, vaak al voor het eten, trainde hij dikwijls in het Kralingse Bos. Het vele trainen wierp zijn vruchten af. Van Leenen won de kwalificatiemarathon voor de Olympische Spelen van 1928. In een […]
Lees verderOp 25 mei 1912 staan voor de derde Rotterdamse marathon slechts elf lopers aan de start. Twee van de deelnemers liepen in 1908 mee in de olympische marathon van Londen, Wim Braams en Arie Vosbergen. Het was Braams die als eerste bij het keerpunt was. De ervaren Braams, onder andere winnaar van de “marathon van Haarlem”, de 25 kilometer lange kwalificatieloop voor de Olympische Spelen van 1908, kreeg op de terugweg echter een stevige inzinking. Arie Vosbergen van Pro Patria wist vlot een grote voorsprong te nemen. Hij liep op een gegeven moment een kilometer voor op de nummer twee, D. Lange. Af en toe wandelend bereikte Vosbergen de finish in een recordtijd van 2 uur 54 minuten en 12 seconden, twee minuten sneller dan het oude Nederlands record van Theunissen uit 1908! Arie Vosbergen is in die tijd één van de beste hardlopers in Nederland. Er bestaat een foto van Arie Vosbergen op de startstreep van de “Haagsche Marathon” op 3 augustus 1913. Anders dan de naam doet vermoeden was er helemaal geen sprake van een marathon maar slechts een vijf kilometerloop. Tijdens de N.I.T.S.T., de Nationale en Internationale Tentoonstelling voor Sport en Toerisme in Den Haag werden diverse […]
Lees verderJohn Vermeule had naar Seoul gemoeten
Terugbladerd in de plakboeken van mijn eerste grote wedstrijden, kom ik steevast John Vermeule hoog in de uitslagenlijsten tegen. Wat kon die jongen toch ongelooflijk hard lopen! Volgens de officiële lijst van de Association of Road Racing Statisticians, die wereldwijd de hardlooprecords bijhoudt liep John Vermeule in 1992 in Alphen het Nederlands record op de 20 km. Hij scherpte het oude record van Cor Lambregts met ruim een halve minuut aan naar 59.25. Maar in mijn plakboek zit een knipsel uit de Volkskrant van de Twintig van Alphen van drie jaar daarvoor. Gek genoeg worden daar nog snellere tijden in vermeld. “Die 20 km in 1989 kan ik mij nog goed voor de geest halen”, vertelt de nu 45 jarige Zeeuw. “In die tijd waren Marti ten Kate en ik niet te kloppen op deze afstand. Marti was de beste van ons twee”. Bij de Twintig van Alphen van 1989, de officieuze opening van het wegseizoen, stond een groot deel van de vaderlandse top aan de start: Aart Stigter, Marti ten Kate, Kim Reijnierse en John Vermeule. “Ik had de maand daarvoor in Apeldoorn tegen Aart Stigter gelopen en daar kon hij mij lang bijhouden. Ik moest diep gaan om […]
Lees verderVierenveertig komma vier kilometer, vier bochten, windkracht 4 tegen. Dat is samengevat de Afsluitdijkmarathon. Kan het veel saaier? Nee, dat lukt niet, tenzij iemand nog een parcours weet uit te zetten zonder bochten. ’s Ochtends heb ik eerst Henk Vermaas opgehaald in Overschie. Henk woont aan een, voor Rotterdam, bijzondere plek. Voor zijn deur liep het parcours voor de Rotterdam Marathon van 1926. De vroegere bewoners van zijn huis moeten de achttien jarige Kemp van D.O.S. hebben zien lopen. Dit Rotterdamse talent liep toen 3 uur en 7 minuten op de marathon, heen en weer van Rotterdam naar Delft. De inschrijving voor de Afsluitdijkmarathon was slechts 75 dubbeltjes, verwijzend naar het 75 jarig bestaan van de Afsluitdijk. Het parcours hadden we noodgedwongen al verkend, druk pratend over hardlopen en wielrennen miste ik de afslag naar Den Oever met als gevolg dat we de Afsluitdijk opreden. Gelukkig kan je na 21 km bij Breezand keren. We waren nog ruim op tijd bij Cafe De Harmonie in Hippolytushoef. Inschrijven in de kroeg. Voor de pui buiten stonden kratjes klaar voor het transport van de zelf meegebrachte drinkflesjes. Keurig op volgorde van de vijf kilometerpunten. In de aanhanger van SV Friesland, de organiserende […]
Lees verder