Als een bokser na een knock-out probeer ik terug te kijken naar de race van gisteren. Die bokser is figuurlijk, de knock-out was letterlijk. Maar daar straks meer over. Na de Gelreman in 2019 en de Frysman vorig jaar stond ik gisteren om 7 uur klaar langs de kade van de Maas in Maastricht voor mijn derde hele triatlon, deze keer de Ironman Maastricht. Ik had mij gepositioneerd in de groep van plan was om er 70 tot 80 minuten over te doen. Na een kwartiertje popelen langs de kant was het mijn beurt om te gaan. Een zogenaamde “rolling start” waarbij elke paar seconden een tweetal mocht starten. Ideaal voor mij, omdat er dan gelijk ruimte is om te zwemmen en niet het gestress tussen honderden andere nerveuze atleten. Ik had de slag snel te pakken en kon netjes doorzwemmen. Haalde af en toe een zwemmer in na 36 minuten was ik bij de rode boei die het keerpunt markeerde. Terug ging het twee minuten sneller en klokte ik naar volle tevredenheid 1.10 uur over de 3,8 km. Het was nog een aardig stukje lopen naar de kledingtassen en de omkleedruimte. Van te voren had ik mij al voorgenomen […]
Lees verder
07
aug
2022