Met erg veel genoegen keken ze in Rotterdam niet terug op de twaalfde marathon die in de Maasstad werd georganiseerd. Het was de derde op rij van de atletiekvereniging Metro. Na de twee mooie overwinningen van de Engelsen, Allen in 1972 en Jones in 1973 was het nu de Duitser Willy Roggenbach die de rondjes rondom de Kralingse Plas liep in 2 uur 26 minuten en 5 seconden. De veertiger uit Krefeld behoorde niet tot de Europese topklasse.
De wedstrijd was matig bezet. 135 lopers trotseerden die zaterdagmiddag de barre weersomstandigheden, er stond een koude wind en het regende een groot deel van de tijd. Ruim vijftig, meest Nederlanders, liepen de marathon binnen de drie uur.
Een lichtpunt was wel de tweede plek voor de Utrechtse student Cees Verhoef. Hij had in het buitenland al enkele sterke marathons gelopen maar in Nederland was dat nog niet gelukt. Stralend zei hij na afloop: “Ik heb mij eindelijk ook in eigen land waargemaakt.” Cees kreeg een mooie prijs, hij won een reis naar de Athene marathon, de bakermat van deze legendarische afstand. De prijs was beschikbaar gesteld door Kordatzakis, een in Nederland werkende Griek.
Een opvallend incident, dat zelfs de tv uitzending haalde, speelde zich voor de start af. Er was een Duitse marathonloopster aan de start verschenen. We schrijven 1974, met de reglementen in zijn hand verbood de wedstrijdleider, Jo Moerman, de Westduitse Lilo Kahveit-Marlot te starten in de marathon. Tweeënveertig kilometer was nog te ver voor vrouwen.
Hij hield haar tegen tot dat de meute vertrokken was en liet haar toen maar begaan. Ze eindigde met 3.33 net binnen de eerste honderd.
De uitslag van de twaalfde Rotterdamse marathon:
- Roggenbach 2.26.05
- Verhoef 2.27.24
- Kädner 2.27.38
- Ariu 2.29.18
- Keizer 2.31.51
Eerder gepubliceerd op Losse Veter, 12 maart 2008.
Daar was ik ook bij. Ik liep er toen mijn vierde marathon en mijn eerste binnen de 3 uur: 2.48.35. Dat zou me in de loop der jaren nog 21 keer lukken.
Goed, dat je dit de twaalfde Rotterdamse marathon noemt, Mark. De marathon van de tijd voor de Coolsingel tellen blijkbaar niet mee voor de grote organisatie.