Archief voor de categorie ‘Column’

Na de commotie vorig jaar in Nijmegen heeft ook Rotterdam nu haar hittehype. Op allerlei internetfora wordt het ongenoegen over de organisatie geuit. Maar is er veel misgegaan? Ik vind van niet. Dat de marathon is stilgelegd drie uur na de start wordt door de meeste mensen begrepen en gewaardeerd. Het is nogal wat, een van de belangrijkste marathons van de wereld stilleggen. De hele hardloopwereld kijkt mee. Ik stond met een perskaart om mijn nek in het finishvak op de Coolsingel. Veel lopers die daar over de meet kwamen waren monter. Natuurlijk hadden ze het warm, natuurlijk was het zwaar. Maar iedereen gaf aan dat ze het ruim van te voren wisten en hun tempo hadden aangepast. Of niet, en gewoon gekeken waar het schip strandde. Ik heb ook deelnemers gezien die voor of achter de streep door hun benen zakten. De EHBO stond klaar en ving deze slachtoffers op. Het is een marathon, en dat kost pijn en moeite. Ook ik ben eens onderuit gegaan na een zware Rotterdam marathon. Ik liep toen een p.r. en was tot voorbij het welbekende gaatje gegaan. Het was toen trouwens een graad of acht. Van de 1990 marathon kan ik mij […]

“Vijfentwintig wereldroutes die je gedaan moet hebben” staat er pontificaal op de voorpagina van de krant. Als er iets is waar ik opstandig van wordt is het dat ik iets moet hebben gedaan. Ik was onlangs bij een feestje waar ook de Koningin acte de présence gaf. Een collega bleek zelfs een etiquetteboekje bij zich te hebben. Daar in stond hoe ik mij moest gedragen. Ik wist dat ik er was om de zaal te vullen en dat de kans dat HM (zoals ze in het draaiboek consequent werd genoemd) mij zou aanspreken erg klein was. Ja, mij aanspreken want volgens het boekje mag ik niet als eerste een gesprek beginnen! Bij het hardlopen zijn er gelukkig weinig bijzondere gedragsregels. Gewoon doen, dan doe je al gek genoeg is één van de belangrijkste regels. En daar hou ik wel van. Maar wat wel begint op te vallen in het hardloopwereldje is dat je tegenwoordig ergens gelopen moet hebben. Ik loop de laatste tijd bijna maandelijks een marathon. De eerste vraag die mij vaak gesteld wordt is eigenlijk geen vraag maar een constatering: “dat kan toch nooit goed voor je zijn.” Dan vertel ik maar weer dat je, als je niet […]

Tegenwoordig hoor je het niet vaak meer tijdens het lopen: “ze hebben hem al hoor!” In de jaren tachtig riepen ze het mij vaak na tijdens een training. Een andere dooddoener was de term “hardlopers zijn doodlopers”. Niet voor niets is het hardlopen sinds een paar jaar weer helemaal in. De Tweede Loopgolf, veroorzaakt door mensen, en dan vooral vrouwen, die bewegen een onderdeel vinden van hun gezonde levensstijl. Een sapje, een broodje met meer sla dan mijn konijn in een week eet, én bewegen. Het liefst met een “gadget” in het oor, gekoppeld aan een sensor in de linkerschoen. Maar er is ook een groep wetenschappers die de “Rate of Living Theory” aanhangen. Het uitgangspunt is dat ieder organisme een vaste hoeveelheid energie per gram lichaamsgewicht kan verbruiken voordat hij sterft. Die theorie van Meneer Rubner stamt al uit het begin van de twintigste eeuw, niet geheel toevallig ook het moment dat de eerste marathons werden gelopen en die deelnemers werden op zijn minst voor gek uitgemaakt. Of zoals de vader van Pim Mulier zei tegen een vriend: “Pim doet af en toe vreemd, want hij loopt hard.” Mulier was de grondlegger van onder meer de atletiek en het […]